پر کننده ها یا فیلر ها

اصطلاح پرکننده باعث برداشت نادرست از آنچه را که آن ها انجام می دهند می شود. (ماده ای که در ابتدا گرایش به اشغال فضا دارد و به مثابه کاهنده قیمت آمیزه عمل می کند) اما بیشترین پرکننده های لاستیکی که امروزه مصرف می شوند فایده هایی سازنده و اثری فعال را بر روی فرایند پذیری و سودمندی محصول نهایی باعث می شوند.

پر کننده ها یا فیلر ها

آمیزه های لاستیکی به طور متوسط دارای حدود پنج پوند افزودنی شیمیایی در یک صد پوند الاستومر هستند، اما شکل معمول میزان پرکننده، ۱۰-۱۵ برابر بیش تر است. در اجزایی که برای اصلاح ویژگی های محصولات لاستیکی به کار می روند، پر کننده ها (فیلترها) نقش برتری را بازی می کنند.

اصطلاح پرکننده باعث برداشت نادرست از آنچه را که آن ها انجام می دهند می شود. (ماده ای که در ابتدا گرایش به اشغال فضا دارد و به مثابه کاهنده قیمت آمیزه عمل می کند) اما بیشترین پرکننده های لاستیکی که امروزه مصرف می شوند فایده هایی سازنده و اثری فعال را بر روی فرایند پذیری و سودمندی محصول نهایی باعث می شوند. برای مثال به طور قطع استایرن بوتادین که اکنون دارای بالاترین میزان مصرف است، بدون پرکننده مصرف تجاری نخواهد داشت.

-ویژگی های پر کننده ها (فیلرها)

عامل هایی شامل اندازه ذره، سطح تماس، ساختار و فعالیت سطح پرکننده ها، در بخشیدن ویژگی ها به پرکننده و در پی آن آمیزه ی لاستیکی نقش دارند.

-اثر پرکننده ها
مشخصات اصلی پرکننده های کائوچو، اندازه ذره، سطح تماس، ساختار و فعالیت سطح در افزایش ویژگی های کائوچو، هم بسته و هم سو هستند. در پرکننده ها که اندازه ی ذره هایشان به حد کافی کوچک هستند. پتانسیل تقویت کنندگی به شکل کیفی می تواند تحت تاثیر سطح تماس، فعالیت سطح، استواری ساختار و ناهمگونی آن (شکل سطحی یا طبیعت خوشه ی سوزنی) باشد.

اثرعمومی هریک از این سه مشخصه ی پر کننده، بر روی ویژگی های کائوچو می تواند به طور خلاصه چنین باشد.

۱-افزایش سطح تماس (کاهش اندازه ذره)، سبب افزایش جهندگی و مونی ویسکوزیته، قدرت کششی، مقاومت سایش و پارگی و پسماند گرمایی می شود.

۲-افزایش فعالیت سطح (ناشی از بازسازی سطح)، مقاومت سایش ،جذب شیمیایی یا فعالیت سطحی، ماجیلوس (در تغییرهای طولی بالاتر از ۳۰ درصد) و پسماند گرمایی بالاتری را می دهد.

۳-افزایش پایداری و اندازه، ساختار و ناهمگونی آن، مونی و ویسکوزیته، ماجیلوس (در تغییر های طولی کمتر از ۳۰۰ درصد) و پسماند گرمایی بالاتر و انقباض اکستروژنی (پس از اکستروژن)، مقاومت پارگی و جهندگی کمتر و زمان امتزاج طولانی تری را باعث می شود.

در شکل کلی، تاثیر پر کننده بر ویژگی های فیزیکی کائوچو می تواند در اساس متناسب با چگونگی و تعداد زنجیره های پلیمر در پیوند به سطح ذره ها و همچنین قدرت پیوند زنجیره ها باشد، که سطح تماس و فعالیت سطح پرکننده ها، برکیفیت این پیوند اثر تعیین کننده یی دارند که با اثر ساختار پلیمر، همراهی و تکمیل می شود.
از آن جایی که ذره های پرکننده می توانند باعث پل های عرضی قابل توجهی شوند، حضور یا عدم حضور پیوند دهنده ها بر روی سطح پر کننده رنگی نیز بسیار مهم است.